Świat, w którym żyjemy, oplata sieć wzajemnych zależności. Z pozoru mogą się one wydawać bardzo zawiłe, ale ich zrozumienie ma dla każdego z nas ogromne znaczenie. Bez świadomości tego, jaka jest otaczająca nas rzeczywistość i jakie mechanizmy nią rządzą, nie będziemy bowiem zdolni do budowania szczęśliwej przyszłości. Uczestniczenie w globalnym, wielokulturowym świecie, wymaga od nas silnego i dojrzałego poczucia tożsamości oraz wiedzy o innych, często odległych geograficznie kulturach, obyczajach i procesach społecznych. Wiedzę tę czerpiemy z edukacji międzykulturowej. Edukacja w zakresie międzykulturowości dąży do wzajemnego wzbogacenia się różnych kultur, odrzucając sterowanie i kontrolę istnienia obok siebie. Jej podstawowym celem jest wnikanie w odrębne kultury oraz wzajemne się porównywanie, co wpływa na wzmocnienie własnej tożsamości, pozwalając w ten sposób na kształtowanie umiejętności odpowiedzialnego tworzenia i modelowania własnej kultury wraz z kształtowaniem się postawy tolerancji i uznania dla odmiennych kultur.1 Zadaniem edukacji międzykulturowej jest kreowanie potrzeby wychodzenia na pogranicza kulturowe oraz wzbudzanie potrzeb poznawczych i emocjonalnych, takich jak: wymiana wartości czy tolerancja. Ma ona sprzyjać otwartości wobec świata i porozumiewania się w skali międzynarodowej ludzi różnych ras, religii, narodowości, tradycji.2 Warto jednak podkreślić, że tylko człowiek kochający swój regionalny krajobraz i kulturę, może w pełni odczuć zarówno piękno swojej wielkiej ojczyzny, jak i kulturę ogólnoludzką. Osoby, które są silnie zakorzenione w kulturze lokalnej, regionalnej, narodowej i europejskiej, w każdym regionie świata będą czuły się jak w swoim rodzinnym domu.3 Wizerunek swojej małej ojczyzny budujemy już od najmłodszych lat, kiedy poznajemy tradycje regionalne, odkrywając bogactwo oraz wielowymiarowość regionalnego dziedzictwa kulturowego. Dbanie o nasze korzenie, o naszą małą ojczyznę, poprzez odpowiednie wychowanie w rodzinie, przedszkolu, szkole i społeczeństwie, jest dziś szczególnie ważne z uwagi na świat, w którym zacierają się granice pomiędzy kulturami, tworząc jedną, wielką, globalną przestrzeń kulturową.

Z nieukrywanym zadowoleniem […] rekomenduję przygotowaną przez dr Joannę Buławę-Halasz monografię na temat: Rehabilitacja społeczna i zawodowa dorosłych osób autystycznych. Studium fenomenograficzne z zastosowaniem teorii społecznej Pierre’a Bourdieu, ponieważ wpisuje się w obszary dotyczące zagadnienia autyzmu mało znane i jak sam autyzm marginalizowane z powodu trudności w ich badaniu oraz interpretacji uzyskanych wyników […] badań naukowych. […] Autorka książki wykonała niewątpliwie ogromną, tytaniczną wręcz pracę nad ugruntowaniem teoretycznym omawianej problematyki, wpisaniem tej problematyki w określoną koncepcję teoretyczną, doborem adekwatnej do zaproponowanych badań metodologii ich realizacji. […] Przedstawiane w monografii zagadnienie jest niezwykle istotne nie tylko z humanistycznego, utylitarnego czy wychowawczego punktu widzenia, ale także z racji tego, że jego poznanie i zbadanie ukierunkowują ludzkie życie, współdecydują o jego przebiegu, o samodzielności, autonomii, samorealizacji, transcendencji w poszczególnych okresach dorosłego życia osób doświadczających konsekwencji autyzmu oraz wynikających z autyzmu mocy i niemocy. Z recenzji prof. dr hab. Marzenny Zaorskiej

Monografia dotyczy zagadnień związanych z rozwojem sprawności językowych dzieci bilingwalnych. Autorka zmierzyła się z niełatwymi wyzwaniami, jakie stawiają przed specjalistami od oceny rozwoju mowy, czyli logopedami, coraz liczniejsze grupy rodziców, a także przedstawiciele różnych zawodów, m.in. psychologowie, lekarze różnych specjalności (pediatrzy, neurologowie, psychiatrzy), pedagodzy, glottodydaktycy.

Jako studentka psychologii dziecięcej zawsze głęboko zainteresowana problemami dobrobytu, które stają przed nami w związku z wychowaniem małych dzieci, w 1913 roku udałam się do Rzymu, aby osobiście zbadać rezultaty systemu wychowawczego Montessori. Wiele już napisano i powiedziano na temat rozwiązań tego systemu. Niewiele jednak przekazano światu informacji na temat losów indywidualnych dzieci, które rozwijały swoją osobowość poprzez autoedukację Montessori. Chciałam więc na miejscu zająć się obserwacją dzieci Montessori. Dzięki łaskawej uprzejmości dr Montessori, otrzymałam przywilej prowadzenia obserwacji w nowym przedszkolu Trionfale, gdzie mogłam prowadzić swoje badania od samego początku wdrożenia tej metody, oraz w przedszkolach Fua Famagosta i Franciscan Convent. Miałam również przywilej wysłuchania wykładu dr Montessori, która wyjaśniła pewne problemy w jej teorii edukacji, które nie były wcześniej nagłaśniane. Dzieci w wieku trzech, czterech i pięciu lat spotkałam otoczone licznymi obserwatorami pierwszej międzynarodowej grupy szkolonej przez Montessori. Mimo zamieszania były one jednak tak cudownie opanowane i samokontrolujące się, że przeszły przez te dni jakby samodzielnie. Widziałam tak znakomite dowody na integralność systemu Montessori, jak przypadki Otella, Bruna i innych, omówione na stronach tej książki. Poniższe strony to seria opisów prawdziwych przykładów rezultatów osiąganych u dzieci dzięki metodzie Montessori. Mam nadzieję, że jako realny zapis namacalnych wyników, przyczynią się one do większej wiary świata w odkrycie Montessori – odkrycie ducha dziecka. Carolyn Sherwin Bailey, Nowy Jork, 1915 r. SPIS TREŚCI: SPIS TREŚCI: WSTĘP DZIECI MONTESSORI Z MARGHERITĄ W DOMU DZIECIĘCYM Ukazanie mimowolnego wpływu prawdziwego środowiska Montessori VALIA Wychowanie fizyczne w systemie Montessori UWOLNIENIE STRASZLIWEGO OTELLA Przebudzenie sumienia poprzez kierowanie wolą CHRYSTUS W BRUNIE O nowym zmyśle duchowym OCZY W PALCACH MARIA Trening zmysłów Montessori GŁÓD RAFFAELA Nauczanie kolorów. Jego wartość STŁUMIENIE WOLI ANTONIA Kierowanie wolą dziecka LILIA ANDREI Metoda Montessori w Naturze CUD OLGI Czytanie i pisanie tak naturalne dla Twojego dziecka jak mowa KLARA – MAŁA MATKA Rozwój społeczny dziecka Montessori PICCOLA – MAŁA GOSPODYNI DOMU Pomocność dziecka Montessori ZABAWY MARIA Montessori i wyobraźnia dziecka WIELKA CISZA Rozwój umiejętności odpoczynku według Montessori